*scroll down for English.
CORPUS is een poëtische, zintuiglijke ervaring waarin kunst, wetenschap, film, muziek en ritueel samenkomen. Het is een bezielde ode aan het lichaam – en aan het leven zelf.
CORPUS nodigt uit om stil te staan bij de vergankelijkheid van alles om ons heen, en de schoonheid die daarin schuilt. De tentoonstelling vraagt om vertraging en verwondering, en schept ruimte voor verbinding.
De werken tonen hoe leven en dood geen tegenpolen zijn, maar samen bewegen – verdwijnen en blijven, loslaten en herinneren. Het lichaam sterft, maar blijft ook voortbestaan: in stof, in rituelen, in klank, in beeld en in anderen.
Laat je meenemen door het werk van Eva Gerd, Christine Verheyden, Bart HM Vandeput, Ephraim Joris, Lucas Lauwers, Axel Verstrael, Jelle Janssens en Sofie Hanegreefs. Ieder met een eigen stem, samen verweven tot een rijke, zintuiglijke ervaring die ons doet nadenken over het leven – en onze plaats daarin.
https://www.totzover.nl/paviljoen/corpus/
CORPUS FILM – Sofie Hanegreefs & Jelle Janssens
In de documentaire Corpus, A Quest for Eternity neemt meester-anatoom Andreas Vesalius je mee op een bijzondere zoektocht. Vijf eeuwen na zijn dood laat hij zien hoe kunst en wetenschap samen kunnen leiden tot een diepgaand onderzoek naar het menselijk bestaan.
Onderweg ontmoet je vijf hedendaagse kunstenaars met een radicale, eigen blik op het anatomische lichaam. Via hun werk ontdek je het lichaam opnieuw – als een mysterieuze, wonderlijke wereld.
Corpus is een meditatieve film over leven, sterfelijkheid en schepping, met bijdragen van Babette Van Rafelghem, Gunther von Hagens, Stelarc, Colin H. Van Eeckhout en Eva Gerd.
Sofie Hanegreefs (1974, BE)
Sofie Hanegreefs is documentairemaker en beeldend kunstenaar. In haar reeks Sleeping Beauties herstelt ze dierenbeenderen met goud, geïnspireerd door de Japanse Kintsugi-techniek. Barsten en breuken worden niet verborgen maar juist zichtbaar gemaakt – als gouden littekens van kwetsbaarheid én herstel.
In de video Echoes in Time, in samenwerking met Jelle Janssens, dwaal je door het historische anatomiemuseum van Madrid. Kunst en wetenschap vloeien hier samen in een tijdloos universum van vlees, was en bot. 18e-eeuwse wasmodellen onthullen de verbazingwekkende complexiteit en schoonheid van het menselijk lichaam. Het museum wordt een stille tussenruimte waar leven en dood elkaar aanraken – een intieme ode aan vergankelijkheid en onze drang om het lichaam te begrijpen.
Tales from the Afterlife, in samenwerking met Jelle Janssens, ontvouwt zich in een duistere ruimte als een stille processie van dierlijke lichamen, bewaard in formaline. Hun glanzende huid en gesloten ogen roepen een gevoel van tijdloze rust op – en toch lijkt er iets te bewegen tussen glas en licht. De specimens komen tot leven in een spel van schaduw en schittering, begeleid door een klankband van fluisterend gebed. Spreken de dieren tot ons? Of dragen ze een boodschap mee uit een andere werkelijkheid?
https://www.sofiehanegreefs.com/
Jelle Janssens (1977, BE)
Jelle Janssens is documentairemaker en fotograaf. Zijn 18-delige audio-documentaire L’Océan – Van Eb tot Vloed (14-18) brengt de Eerste Wereldoorlog tot leven zoals je die nog nooit hebt gehoord. Het authentieke verhaal van hotel L’Océan in De Panne – dat tijdens de Groote Oorlog uitgroeide tot een gigantisch Rode Kruishospitaal – staat centraal in deze audio-documentaire. De reeks onderzoekt het absurde gedrag van de mens in oorlogstijd: enerzijds zelfzuchtig en destructief, anderzijds zorgzaam en empathisch.
In de fotoreeks The Nature of Soul wordt het idee van het ‘perfecte moment’ losgelaten. Door beweging en tijd toe te laten in de fotografie ontstaan beelden die zoeken naar het verstrijken van tijd, naar wat ontstaat buiten controle. Deze ‘misleidende momentopnames’ dragen geen vaste betekenis, maar een fluistering van vergankelijkheid – de stille schoonheid van de natuur, die voor onze ogen bloeit en verdwijnt.
https://www.instagram.com/bjellybrain
Eva Gerd (1968, DE)
Eva Gerd is beeldend kunstenaar en performer. Haar beeldend werk transformeert dierlijke resten zoals botten en schedels door ze zorgvuldig te omhullen in textiel en borduurwerk. Hierdoor ontstaat een ‘tweede huid’ die het vergankelijke uit vergetelheid tilt — een eerbetoon aan kwetsbaarheid en de grootsheid van het leven.
In haar tekeningen, gebaseerd op innerlijke visioenen en dromen, vertoeven hybride wezens op het grensvlak van plant, insect en menselijke anatomie. Kolibries, nachtvlinders en libellen — vluchtige, transformatieve wezens — belichamen vrijheid, lichtheid, verandering en de verbinding tussen het bekende en het onbekende.
States of Transition is een performance van Eva Gerd & Sofie Hanegreefs die momenten van overgang en kwetsbaarheid onderzoekt. De performers laten zich meevoeren door de geladen sfeer van het voormalige mortuarium, waar stille sporen van herinnering en geschiedenis opnieuw voelbaar worden. Wat deze ruimte oproept, krijgt door hun aanwezigheid en beweging een tijdelijke, lichamelijke gestalte.
Christine Verheyden (1981,BE)
Christine Verheyden is archeologe, actrice, theatermaker en beeldend kunstenaar. In haar werk onderzoekt ze de schaduwzijden van het leven — rouw, verdriet en de dood — met openheid en zonder oordeel. Ze gaat de confrontatie niet uit de weg en zoekt steeds naar een oprechte relatie met haar publiek.
De performance Sometimes it Snows in Egypt, geïnspireerd door oude Egyptische overgangsrituelen, nodigt de toeschouwer uit tot een intiem ritueel van aanraking, stilte en zorg; een tedere voorbereiding op het onbekende.
In de fotoserie Rust wordt het leven bekeken vanuit het perspectief van de dood. De beelden herinneren eraan dat de dood onlosmakelijk met ons bestaan verbonden is, hoe vaak we haar ook proberen te vermijden of te ontkennen.
De documentaire film The Path, gemaakt samen met Duraid Abbas Ghaieb, vraagt of er andere wegen mogelijk zijn in dit leven; wegen die misschien nog niet zijn ontdekt.
https://www.instagram.com/the_art_of_disappearance/
Ephraim Joris (1975, BE)
Ephraim Joris is architect en academicus met een onderzoekende tekenpraktijk. Onder de noemer Monophorosis verkent hij momenten van transformatie: het kantelpunt vlak voordat architectuur vaste vorm krijgt.
(di)Sections presenteert een reeks tekeningen waarin dissectie wordt ingezet als ontwerpmethode. De klassieke architectonische snede – het doorsnijden van een gebouw – wordt hier herdacht als een daad van dissectie. Vlees verschijnt niet louter als materiaal van het lichaam, maar tegelijk als lichaam én wereld. Anatomische vormen verbinden met botanische, architectonische en mythische elementen. Elke snede gaat niet enkel door materie, maar ook door geschiedenis en betekenis.
In deze tekeningen wordt architectuur ontdaan van haar stabiliserende rol. Wat overblijft is een voortdurende beweging, een stroom waarin vormen elkaar raken, overlappen en transformeren. Hier ontstaat een architectuur van verweving – een veld waarin alles altijd reeds verbonden is.
Lucas Lauwers (1991,BE)
Lucas Lauwers is muzikant en componist. Hij creëert poëtische klank landschappen die uitnodigen tot introspectie en verstilling. In een wereld vol prikkels vormen zijn composities een zintuiglijke bedding voor wat anders onopgemerkt blijft. Zijn muziek klinkt niet alleen, maar durft ook te zwijgen.
Voor de tentoonstelling Corpus componeerde Lucas een geluidscollage, geïnspireerd op de thematiek van leven en vergankelijkheid. Met een verfijnde mix van klassieke instrumenten en elektronische klanken wordt een auditieve ruimte geweven waarin kwetsbaarheid hoorbaar wordt. Het werk fungeert als een sonische tegenhanger van het beeld — een dialoog tussen wat is en wat verdwijnt.
Axel Verstrael (1973, BE)
Axel Verstrael leeft met het Brugada-syndroom en overleefde dankzij zijn ICD al meerdere keren een plotse hartstilstand. Acht keer werd hij klinisch dood verklaard. Deze intense ervaringen brachten hem een diep besef van wat het betekent om te leven — en om zorg te ontvangen op momenten van uiterste kwetsbaarheid.
Uit deze persoonlijke ervaring groeide een wetenschappelijke zoektocht. Als doctoraatsonderzoeker verbonden aan de onderzoeksgroep Zorg & Ethiek van de Universiteit Hasselt onderzoekt Axel de rol van verbeeldingskracht en empathie in de zorg. Hij pleit voor een vorm van zorg die niet alleen het lichaam aanraakt, maar ook oog heeft voor het innerlijk leven: emoties, angsten en het verlangen naar betekenis.
https://www.uhasselt.be/nl/wie-is-wie/detail/axel-verstrael
Bart HM Vandeput (1970, BE)
Bart HM Vandeput, ook bekend als Bartaku (Bartaku Art_Research), is kunstenaar-onderzoeker. Hij haalt inspiratie uit menselijke hybris en de verwevenheid van leven en dingen, en creëert transdisciplinaire biotopen en methoden om af te stemmen op planten en micro-organismen. Zijn kunst-onderzoeksprocessen worden gedeeld via intermedia-installaties, interventies, publicaties en lezingen.
In Koelleven richt Bartaku zich samen met wetenschappers en kunstenaars op micro-organismen die leven in de koeltorens van nucleaire energiecentrales. Deze organismen, onzichtbaar voor het menselijke oog, spelen een sleutelrol in de afbraak van organisch materiaal en leggen tegelijk de fundamenten voor nieuwe vormen van leven.
Bartaku tracht te ontkomen aan het beperkte mensen perspectief door microbiële zijnswijzen ernstig te nemen. Zijn transdisciplinaire werk daagt uit om anders te kijken naar de relatie tussen mens, technologie en het kleinste leven om ons heen.
Corpus wordt mede mogelijk gemaakt met de steun van de Vlaamse overheid.
CORPUS is a poetic, sensory experience where art, science, film, music and ritual converge. It is a heartfelt ode to the body — and to life itself.
CORPUS invites visitors to reflect on the impermanence of everything around us and the beauty inherent in it. The exhibition encourages slowing down and wonder, creating space for connection.
The works show that life and death are not opposites but move together, disappearing and remaining, letting go and remembering. The body dies, yet continues to exist: in matter, in rituals, in sound, in images, and in others.
Let yourself be carried away by the work of Eva Gerd, Christine Verheyden, Bart HM Vandeput, Ephraim Joris, Lucas Lauwers, Axel Verstrael, Jelle Janssens and Sofie Hanegreefs. Each has a unique voice, woven together into a rich, sensory experience that invites reflection on life, and our place within it.
https://www.totzover.nl/paviljoen/corpus/
CORPUS FILM – Sofie Hanegreefs & Jelle Janssens
In the documentary Corpus: A Quest for Eternity, master anatomist Andreas Vesalius guides viewers on a remarkable journey. Five centuries after his death, his work demonstrates how art and science together can open profound avenues for exploring human existence.
Along the way, five contemporary artists offer unconventional, deeply personal perspectives on the anatomical body. Through their work, the body is rediscovered as a mysterious and wondrous world.
Corpus is a meditative exploration of life, mortality and creation, featuring contributions from Babette Van Rafelghem, Gunther von Hagens, Stelarc, Colin H. Van Eeckhout and Eva Gerd.
Sofie Hanegreefs (1974, BE)
Sofie Hanegreefs is a documentary filmmaker and visual artist. In her Sleeping Beauties series, she restores animal bones with gold, drawing inspiration from the Japanese Kintsugi technique. Cracks and fractures are not hidden but highlighted as golden scars, celebrating vulnerability and repair.
In the video Echoes in Time, created with Jelle Janssens, viewers explore Madrid’s historic anatomy museum. Here, art and science converge within a timeless universe of flesh, wax, and bone. 18th-century wax models reveal the astonishing complexity and beauty of the human body. The museum becomes a quiet, liminal space where life and death meet; an intimate meditation on impermanence and our desire to understand the body.
Tales from the Afterlife, also in collaboration with Jelle Janssens, unfolds in a darkened space as a silent procession of animal bodies preserved in formalin. Their glossy skin and closed eyes evoke timeless calm, yet something seems to stir between glass and light. The specimens come alive in a shifting play of shadow and shimmer, accompanied by a soundscape of whispering prayers. Do the animals speak to us, or might they carry a message from another realm?
http://www.sofiehanegreefs.com
Jelle Janssens (1977, BE)
Jelle Janssens is a documentary filmmaker and photographer. His 18-part audio documentary L’Océan – Van Eb tot Vloed (14-18) brings the story of World War I to life through an intimate lens. The series centers on the true history of Hotel L’Océan in De Panne, which became a vast Red Cross hospital during the Great War. It reflects on the paradoxes of human behavior in wartime; both destructive and selfish, yet also compassionate and empathetic.
In the photo series The Nature of Soul, the notion of the “perfect moment” is abandoned. Through movement and the passage of time, the images explore what emerges beyond control. These “deceptive snapshots” carry no fixed meaning, offering only a whisper of impermanence; the quiet beauty of nature blooming and fading before our eyes.
https://www.instagram.com/bjellybrain
Eva Gerd (1968, DE)
Eva Gerd is a visual artist and performer. Her work transforms animal remains, such as bones and skulls, by carefully enveloping them in textiles and embroidery. The resulting “second skin” lifts the ephemeral from oblivion, offering a tribute to vulnerability and the grandeur of life.
In her drawings, inspired by inner visions and dreams, hybrid beings emerge at the intersection of plant, insect and human anatomy. Hummingbirds, moths, and dragonflies—fleeting, transformative creatures embody freedom, lightness, and change, bridging the known and the unknown.
States of Transition, a performance by Eva Gerd and Sofie Hanegreefs, explores moments of vulnerability and transformation. The performers inhabit the charged atmosphere of a former mortuary, where quiet traces of memory and history become tangible once again. Their presence and movement give temporary, bodily form to what the space evokes. The music by Paolo Turchetti begins in silence—which is not absence—before immersing the audience in the amniotic fluid of emotions, blending with the purity of sound and returning to the self.
Christine Verheyden (1981, BE)
Christine Verheyden is an archaeologist, actress, theatre-maker and visual artist. Her work explores life’s shadowed aspects; grief, sorrow, and death, with openness and a nonjudgmental approach. She confronts difficult topics while cultivating a genuine relationship with her audience.
The performance Sometimes it Snows in Egypt, inspired by ancient Egyptian rites of passage, invites viewers into an intimate ritual of touch, silence and care: a tender preparation for the unknown.
In the photo series Rest, life is considered from the perspective of death. The images remind us that mortality is inseparable from existence, no matter how often we seek to avoid or deny it.
The documentary The Path, created with Duraid Abbas Ghaieb, poses a question: might other paths in life exist, paths not yet discovered?
https://www.instagram.com/the_art_of_disappearance
Ephraim Joris (1975, BE)
Ephraim Joris is an architect and academic with an investigative drawing practice. Under the label Monophorosis, he explores moments of transformation; the moment just before architecture solidifies.
(di)Sections presents a series of drawings in which dissection serves as a design method. The classical architectural section; slicing through a building, is reimagined as an act of dissection. Flesh emerges as both body and world. Anatomical forms intertwine with botanical, architectural and mythical elements. Each section cuts not only through matter but also through history and meaning.
In these drawings, architecture is stripped of its stabilizing role. What remains is constant movement: a flow where forms touch, overlap, and transform. Here emerges an architecture of interweaving within a field in which everything is already connected.
Lucas Lauwers (1991, BE)
Lucas Lauwers is a musician and composer, crafting poetic soundscapes that evoke introspection and stillness. In a world saturated with stimuli, his compositions create a sensory space for what might otherwise go unnoticed. His music not only resonates but also dares to embrace silence.
For the Corpus exhibition, Lauwers composed a sound collage inspired by themes of life and impermanence. Through a refined blend of classical instruments and electronic textures, he shapes an auditory space in which vulnerability becomes tangible. The work acts as a sonic counterpart to the visual art; a dialogue between presence and disappearance.
Axel Verstrael (1973, BE)
Axel Verstrael lives with Brugada syndrome and has survived multiple sudden cardiac arrests thanks to his ICD. He has been clinically dead eight times; a series of intense experiences that instilled in him a profound awareness of what it means to live and to receive care in moments of extreme vulnerability.
From this personal journey emerged a scientific inquiry. As a doctoral researcher with the Care & Ethics research group at Hasselt University, Verstrael investigates the role of imagination and empathy in caregiving. He advocates for care that reaches beyond the body to touch the inner life: emotions, fears, and the search for meaning.
https://www.uhasselt.be/nl/wie-is-wie/detail/axel-verstrael
Bart HM Vandeput (1970, BE)
Bart HM Vandeput, also known as Bartaku (Bartaku Art_Research), is an artist-researcher. He draws inspiration from human hubris and the interconnection of life and matter, creating transdisciplinary biotopes and developing methods to attune to plants and micro-organisms. His art-research processes are shared through intermedia installations, interventions, publications and lectures.
In Koelleven, Bartaku collaborates with scientists and artists to study micro-organisms inhabiting the cooling towers of nuclear power plants. Invisible to the human eye, these organisms play a vital role in breaking down organic material and laying the groundwork for new forms of life.
Bartaku’s work seeks to transcend the limited human perspective by attending seriously to microbial ways of being. His transdisciplinary practice challenges us to reconsider the relationship between humans, technology, and the smallest forms of life that surround us.
Corpus is made possible with the support of the Flemish Government.
CORPUS –Saturday and Sunday 22 & 23 November 2025
@ PC Art Paviljoen – Zaaiersweg 2, Amsterdam-Oost (Museum Tot Zover)
Tickets can be ordered online or on site: https://www.totzover.nl/paviljoen/corpus/